Η Κοκκινοσκουφίτσα με τη ματιά του Ομήρου...
"Το δωμάτιο ήταν ζεστό και κάπως σκοτεινό, καθώς οι κουρτίνες ήταν τραβηγμένες. Μέσα στο μισόφωτο το κοριτσάκι έψαξε να βρει τη γιαγιά του και κοίταξε με απορία τη φιγούρα απέναντί του, που μισοκρυβόταν κάτω από τα σκεπάσματα του κρεβατιού. Ναι, σίγουρα ήταν η γιαγιά... Μα, ήταν; Κάτι πάνω της έμοιαζε αλλιώτικο. Ήταν τα μάτια της;
-Γιατί έχεις τόσο μεγάλα μάτια, γιαγιά; ρώτησε η μικρή.
-Για να σε βλέπω καλύτερα, κοριτσάκι μου, απάντησε η μορφή με γλυκιά φωνή.
-Και, γιατί έχεις τόσο μεγάλα αυτιά, γιαγιά; ξαναρώτησε η κοπελίτσα, σίγουρη πως τώρα το βρήκε.
-Για να σε ακούω καλύτερα, μικρή μου...
-Και... Γιατί έχεις τόσο μεγάλο στόμα;
Η μορφή ορθώθηκε και ξεσκεπάστηκε. Στύλωσε το βλέμμα στην ανήμπορη επισκέπτριά της και βροντοφώναξε με κακία: "Για να σε φάω!!!".
Στα δευτερόλεπτα που απέμειναν, ώσπου να ορμήσει πάνω της το θηρίο, η μικρούλα αναλογίστηκε με τρόμο τα λόγια της μητέρας της το ίδιο εκείνο πρωί, καθώς της έδινε το καλάθι με τα φαγητά και της κούμπωνε στοργικά την κατακόκκινη κάπα της. "Κοκκινοσκουφίτσα μου, πρόσεξε καλά! Αν βρεθείς μπροστά σε κάποιον ξένο, μην πιάσεις κουβέντα. Γιατί στο μεγάλο δάσος τριγυρίζει ο κακός ο λύκος και να ξέρεις, είναι πολύ πονηρός..."
Αυτά της είχε πει η μανούλα της. Αλλά εκείνη η ανόητη δεν την άκουσε! Τι θα κάνει τώρα;"
Απλή, δοκιμασμένη και επιτυχημένη συνταγή, προκειμένου να καταλάβουν τα παιδιά την τεχνική in media res, τον εγκιβωτισμό και τη διαφορά Μύθου και Πλοκής. Γενικά, το όλο θέμα είναι όχι τι λες, αλλά πώς το λες. Έτσι και μια γνωστή, χιλιοειπωμένη ιστορία αποκτά νέα πνοή και κρατά το ακροατήριο σε εγρήγορση, σε σημείο αξιοθαύμαστο!
"Το δωμάτιο ήταν ζεστό και κάπως σκοτεινό, καθώς οι κουρτίνες ήταν τραβηγμένες. Μέσα στο μισόφωτο το κοριτσάκι έψαξε να βρει τη γιαγιά του και κοίταξε με απορία τη φιγούρα απέναντί του, που μισοκρυβόταν κάτω από τα σκεπάσματα του κρεβατιού. Ναι, σίγουρα ήταν η γιαγιά... Μα, ήταν; Κάτι πάνω της έμοιαζε αλλιώτικο. Ήταν τα μάτια της;
-Γιατί έχεις τόσο μεγάλα μάτια, γιαγιά; ρώτησε η μικρή.
-Για να σε βλέπω καλύτερα, κοριτσάκι μου, απάντησε η μορφή με γλυκιά φωνή.
-Και, γιατί έχεις τόσο μεγάλα αυτιά, γιαγιά; ξαναρώτησε η κοπελίτσα, σίγουρη πως τώρα το βρήκε.
-Για να σε ακούω καλύτερα, μικρή μου...
-Και... Γιατί έχεις τόσο μεγάλο στόμα;
Η μορφή ορθώθηκε και ξεσκεπάστηκε. Στύλωσε το βλέμμα στην ανήμπορη επισκέπτριά της και βροντοφώναξε με κακία: "Για να σε φάω!!!".
Στα δευτερόλεπτα που απέμειναν, ώσπου να ορμήσει πάνω της το θηρίο, η μικρούλα αναλογίστηκε με τρόμο τα λόγια της μητέρας της το ίδιο εκείνο πρωί, καθώς της έδινε το καλάθι με τα φαγητά και της κούμπωνε στοργικά την κατακόκκινη κάπα της. "Κοκκινοσκουφίτσα μου, πρόσεξε καλά! Αν βρεθείς μπροστά σε κάποιον ξένο, μην πιάσεις κουβέντα. Γιατί στο μεγάλο δάσος τριγυρίζει ο κακός ο λύκος και να ξέρεις, είναι πολύ πονηρός..."
Αυτά της είχε πει η μανούλα της. Αλλά εκείνη η ανόητη δεν την άκουσε! Τι θα κάνει τώρα;"
Απλή, δοκιμασμένη και επιτυχημένη συνταγή, προκειμένου να καταλάβουν τα παιδιά την τεχνική in media res, τον εγκιβωτισμό και τη διαφορά Μύθου και Πλοκής. Γενικά, το όλο θέμα είναι όχι τι λες, αλλά πώς το λες. Έτσι και μια γνωστή, χιλιοειπωμένη ιστορία αποκτά νέα πνοή και κρατά το ακροατήριο σε εγρήγορση, σε σημείο αξιοθαύμαστο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου